Hatert is een woonwijk in Nijmegen en is gebouwd in de nadagen van de CIAM-periode( Congrès International d’ Architecture Moderne 1928-1959). De grondleggers van deze stroming, Le Corbusier en Gabriel Guevrekan, beschouwden de architectuur vooral als een sociale en economische daad in plaats van een esthetische. De functionele stad, waarbij een scheiding werd doorgevoerd van de stedelijke functies wonen, werken, verkeer en recreatie,was een van de opmerkelijke vondsten tijdens het vierde congres. (bron: architectenweb.nl). Het ruimtelijk beeld van Hatert bestaat uit veel ruimte ten opzichte van massa, een patroon van gestempelde stedelijke structuur: woningen geschakeld in een rij en gestapelde laagbouw. Maat en schaal van de ruimte wisselen langs private en publieke tuinen. Straten worden begeleid door bomenrijen. Slechts een parkje, eind jaren 90 tot stand gekomen, is openbaar toegankelijk. Er zijn onvoldoende functionele knooppunten en centrale plekken waar mensen elkaar kunnen ontmoeten.
De opgave is de wijk een nieuwe stedelijke impuls te geven. Doel hierbij is andere inkomensgroepen aan te trekken door verschillende woontypologieën aan het programma toe te voegen. Hatert is slechts op een paar plaatsen ontsloten door regionale wegen en kent geen recreatieve verbindingen in relatie tot de groene uitloopgebieden. Een duurzame oplossing kan worden gevonden in het ontwikkelen van een knooppunt. Een ontspannen verbinding tussen Nijmegen centrum en de Hatertse Vennen.
Visie